Charakter zdecydowanej
większości zabiegów stomatologicznych powoduje, że skuteczna kontrola bólu
staje się podstawowym elementem leczenia. Obok najczęściej stosowanego
znieczulenia nasiękowego lub przewodowego dość często stosowane jest również
znieczulenie śródwięzadłowe, zwane też doozębnowym.
Może być ono stosowane
jako uzupełnienie innych rutynowych metod kontroli bólu, ale w części wypadków może
też stanowić jedyną i skuteczną metodę znieczulania.
Znieczulenie śródwięzadłowe
polega na podaniu środka znieczulającego przy pomocy igły iniekcyjnej bezpośrednio
do szpary ozębnowej zęba. W rzeczywistości tego typu iniekcja powoduje bardzo
szybkie przedostanie się anestetyku w obręb otaczającej korzeń kości
gąbczastej. Dopiero tą drogą uzyskuje się zablokowanie czucia bólu w zębie.
Większość badań potwierdza,
że prawidłowo przeprowadzone znieczulenie doozębnowe nie powoduje trwałego
uszkodzenia aparatu więzadłowego zęba. Najczęstszą przyczyną komplikacji jest
zbyt szybka aplikacja środka znieczulającego, zbyt wysokie ciśnienie w czasie
jego podawania lub też zbyt duża ilość deponowanego leku. Objawem pojawiającego
się wtedy podrażnienia ozębnej jest utrzymujący się przez kilka dni ból zęba
podczas nacisku.
Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz