Adhezja jest procesem tworzenia połączenia
adhezyjnego, które łączy ze sobą substraty, tzw. adherenty.
Rozwój technik adhezyjnych odzwierciedla ogromne możliwości kliniczne, jakie niesie za sobą wykorzystanie pośrednich metod odtwórczych, m.in. z zastosowaniem ceramiki dentystycznej.
Adhezja umożliwia rezygnację z preparowania kształtu
retencyjnego np. pod korony, czego niewątpliwą zaletą jest zachowanie tkanek
zęba. Rezygnacja z klasycznej preparacji korzystnie wpływa na wytrzymałość
korony, ponieważ procedura klinicznej preparacji filaru zęba pod koronę wymaga
znacznej redukcji opracowywanego zęba, co stanowi ogromną wadę takiego
rozwiązania i niewątpliwie jest działaniem resekcyjnym.
Ocenia się, że ilość usuwanych tkanek twardych zęba w przypadku takiej preparacji jest redukowana o blisko 70%.
W przypadku wykonania licówek, których przemyślana preparacja wykonywana z poziomu mock-up umożliwia zachowanie o ok. 40% tkanki zęba więcej niż pod koronę. Oczywisty również staje się fakt, że mniej inwazyjna preparacja oznacza również mniejsze ryzyko powikłań.
Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz
