ŚWIADOMA ZGODA PACJENTA

Zgoda na udzielenie świadczenia zdrowotnego musi być udzielona przez osobę zdolną do jej wyrażenia, a zatem może ją wyrazić tylko pacjent, którego stan zdrowia pozwala na przyjęcie ze zrozumieniem informacji udzielanej mu przez lekarza i podjęcie decyzji, co do poddania się określonym zabiegom medycznym lub co do odmowy poddania się im. Oceny stanu zdrowia fizycznego i psychicznego pacjenta, który to stan wskazuje, czy może on wyrazić zgodę w sposób świadomy, dokonuje lekarza. Zgoda winna być świadoma. Zgoda musi dotyczyć konkretnego działania, nie ma prawnego znaczenia zgoda blankietowa, np. zgadzam się na proponowane leczenie.

Zakres udzielanych pacjentowi informacji musi być uzależniony od rodzaju wykonywanego zabiegu, przy czym najdalej sięga w przypadku zabiegów, za którymi nie przemawiają bezwzględne wskazania, a są przeprowadzane głównie dla celów estetycznych. Lekarz odpowiada nie tylko za winę w samym procesie leczenia, lecz także za niedoinformowanie pacjenta o ryzyku i skutkach zabiegu. Samo zaś uzyskanie formalnej zgody pacjenta bez poinformowania go o ryzyku i skutkach zabiegu powoduje, że brak jest tzw. „zgody objaśnionej”.

Pacjent musi znać przedmiot zgody, musi, zatem wiedzieć o proponowanej metodzie leczenia, ryzyku zabiegu i jego następstwach. Zakres obowiązku informacji udzielanej przez lekarza zależy od tego, co rozsądna osoba będąca w sytuacji pacjenta obiektywnie potrzebuje usłyszeć, aby podjąć „poinformowaną” i inteligentną decyzję dotyczącą proponowanego zabiegu

Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz