KOFERDAM

Koferdam juz stosowany był od XIX wieku, a wynalazł go Sanford Barnum, dentysta z Nowego Jorku!

Wynalazek zrodził się z potrzeby gdy podczas wypełniania zęba trzonowego przeszkadzała mu ślina, która ciągle dostawała się do zęba i uniemożliwiała poprawne założenie wypełnienia. Co bardzo frustrowało dentystę.

Uzyl wówczas desperacko wodoodporną serwetkę, ułożył ją wokół zęba, a następnie wyciął w niej otwór a wszystko to w 1864 roku już.

Dzisiejszy koferdam to arkusz gumy rozpięty na ramce, szczelnie okalający leczonego zęba, dzięki któremu lekarz dentysta może zabezpieczyć go przed dostępem wilgoci.

Umożliwia on przede wszystkim utrzymanie suchości w okolicy zębów, które są leczone, co jest niezwykle ważne podczas np. opracowywania kanałów zębowych. Ponadto, koferdam stanowi barierę chroniącą przed dostaniem się drobnoustrojów zawartych w ślinie do zęba, jak również zabezpiecza pacjenta przed powstaniem urazów jamy ustnej.

 

Wspomagają go:

– metalowe i plastikowe ramki, która umożliwia rozciągnięcie płachty gumy,

– metalowe klamry, służące do mocowania gumy na zębach,

– kleszcze do mocowania klamer na zębie,

– dziurkacza, którymi wycina się stosownie gabarytowe w gumie otwory na poszczególne zęby.

 

 

Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz