Fagi szansą na skuteczniejsze leczenie kanałowe

 Stomatolodzy z Uniwersytetu Hebrajskiego proponują, aby do walki z bakteriami niweczącymi skuteczność leczenia kanałowego wykorzystać ich odwiecznego wroga – bakteriofagi, czyli wirusy infekujące bakterie. Obecnie prowadzą badania nad likwidacją mikroorganizmów należących do szczepu Enterococcus faecalis. To rezydenci układu pokarmowego człowieka, którzy w określonych warunkach mogą powodować choroby ogólne oraz zasiedlać kanały korzeni zębowych i wywoływać przewlekłe zapalenia tkanek okołowierzchołkowych. Nie zawsze bakterie te udaje się wyeliminowywać z kanału obecnie stosowanymi metodami i środkami, czyli płukaniem i stosowaniem antybiotyków – szczególnie dotyczy to drobnoustrojów osadzonych w biofilmie. Ponadto mikroorganizmy w dobie nadużywania antybiotyków stają się lekooporne, a niektóre szczepy nie są wrażliwe nawet na wankomycynę – substancję dotychczas najskuteczniej likwidującą E. faecalis.

Z powodu narastającej lekooporności i związanej z tym konieczności poszukiwania alternatyw o wysokiej skuteczności działania a jednocześnie bezpiecznych dla człowieka, uwaga naukowców z hebrajskich instytutów stomatologicznych skupiła się na naturalnych wrogach bakterii – fagach, które pomimo zmian, jakie zachodzą w materiale genetycznym bakterii, nadal radzą sobie z niszczeniem nawet lekoopornych szczepów. Uczeni uważają, że skuteczność działania wirusów wynika z tego, że ewoluują równolegle z bakteriami.

Z przeprowadzonych już eksperymentów w kulturach ciekłych oraz prowadzonych w formie biofilmu, realizowanych w warunkach in vitro oraz in vivo wynika, że fag nazwany EFDG1 jest bardzo skuteczny w zwalczaniu rozmaitych szczepów E. faecalis, również lekoopornych.

Wirus przebadany został już pod kątem posiadania niebezpiecznych dla ludzi genów. Otrzymane wyniki są na tyle satysfakcjonujące, że zespół badawczy z Uniwersytetu w Jerozolimie wskazuje, iż bakteriofagi mogą stać się skutecznym narzędziem do tworzenia zupełnie nowej strategii antybakteryjnej w stomatologii.

Źródło: Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie