W
prawidłowych warunkach pomiędzy zębem a dziąsłem jest niewielka szczelina
(głębokości 2 mm-2,3 mm), której podstawę tworzy fragment więzadeł (przyczep
nabłonkowy) znajdujący się na wysokości szyjki zęba i blokujących
przedostawanie się resztek jedzenia i bakterii w głąb do zębodołu tzn. pomiędzy
kość a korzeń zęba.
Gdy
oczyszczanie zębów z płytki nazębnej jest nieskuteczne, nawarstwiające się
resztki pokarmów zaczynają być przesuwane coraz
głębiej w szczelinę pomiędzy dziąsłem a zębem. Wynikiem tego zjawiska jest
niszczenie przyczepu nabłonkowego stanowiącego jej dno, co skutkuje natomiast
pogłębieniem się tej szczeliny i powstaniem kieszeni patologicznej. Z czasem
dochodzi również do cofania się dziąsła i odsłonięcia powierzchni korzenia.
Jeżeli pacjent nie zgłosi się w odpowiednim momencie do
stomatologa kieszeń patologiczna znajdująca się przy zębie będzie się pogłębiać
(gdyż płytka nazębna i kamień będą się nawarstwiać) powodując coraz większe
odsłonięcie powierzchni korzenia i w konsekwencji rozchwianie zęba.
Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz