wtorek, 28 lutego 2017

DZIAŁANIE HIGIENISTKI STOMATOLOGICZNEJ



Do zadań i umiejętności higienistki należy m.in.:
określanie roli i zadań profilaktyki próchnicy zębów oraz profilaktyki periodontologicznej, ortodontycznej, stomatologicznej oraz onkologicznej;
prowadzenie edukacji prozdrowotnej i promocji zdrowia w różnych środowiskach;
prowadzenie działalności edukacyjnej wśród dzieci i młodzieży w zakresie higieny stomatologicznej;
czynne asystowanie w zabiegach ortodontycznych oraz wykonywanie zabiegów profilaktyczno- leczniczych na zlecenie lekarza dentysty.

Higienistka stomatologiczna może szukać zatrudnienia nie tylko w prywatnych gabinetach stomatologicznych, gabinetach dentystycznych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, ale również wszelkich poradniach i klinikach dentystycznych oraz gabinetach profilaktyki zdrowotnej działających przy przedszkolach i szkołach.

Ukończenie tego kierunku gwarantuje zdobycie państwowych uprawnień do wykonywania zawodu; wiąże się to również z większą samodzielnością (możliwość wykonywania zabiegów) ze względu na posiadane kompetencje zawodowe higienistki w porównaniu np. do asystentki stomatologicznej.

Po zdaniu państwowego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe higienistka stomatologiczna uzyskuje uprawnienia do samodzielnego: dokonywania bieżących badań uzębienia;
wykonywania u pacjenta niektórych zabiegów higieniczno-profilaktycznych (np. usuwanie złogów nazębnych, lakowanie i lakierowanie zębów); przeprowadzania instruktażu higieny jamy ustnej, w tym również wśród rodziców i opiekunów dzieci przedszkolnych oraz szkolnych; prowadzenia stomatologicznej oświaty zdrowotnej i promocji zdrowia jamy ustnej.


Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz


PRACA Z PACJENTEM LEŻĄCYM


poniedziałek, 27 lutego 2017

ZŁAMANIA KORONY


;)



Klinika stomatologiczna. Przychodzi facet z karteczką: „Wczoraj u was leczyłem ząb, a teraz mi się szczęka nie otwiera. Zróbcie coś” Lekarz odpowiada: – Zrobimy. Będzie to kosztować 20 tysięcy.
Pacjentowi z wrażenia opada szczęka. Na co lekarz: – I gotowe. Zapraszam do kasy przy wyjściu.
***
Dentysta do pacjenta: - A teraz lojalnie uprzedzam pana, że będzie bolało.  Proszę mocno zacisnąć zęby i szeroko otworzyć usta...
***
Jaskiniowiec wezwał do swojej jaskini dentystę, żeby fachowo usunął mu bolącego zęba. Dentysta wyjmuje z walizeczki dwie maczugi: małą i dużą. Jaskiniowiec pyta: - Do czego służy ta mała maczuga? - Do usunięcia zęba. - A ta duża? - To środek uśmierzający ból. Proszę pochylić się i skierować głowę w moją stronę
***
Do kliniki dentystycznej przychodzi Niemiec, wchodzi do gabinetu jednego ze stomatologów i pyta:
- Ile kosztuje wyrwanie zęba bez znieczulenia?
- 30 euro.
- A ile ze znieczuleniem?
- 50 euro.
- Poproszę w takim razie ze znieczuleniem.
Dentysta aplikuje Niemcowi znieczulenie i prosi, by ten poczekał przed gabinetem 10 minut, aż znieczulenie zacznie działać. Ponieważ mija pół godziny, a pacjent się nie pojawia, wyrwiząb wychodzi zdziwiony przed gabinet i spotyka tam swojego kolegę, dentystę z gabinetu obok, który mu opowiada:
- Wyobraź sobie, miałem przed chwilą pacjenta. Ależ to był twardziel! Uparł się, że chce rwać zęba bez znieczulenia, a kiedy mu go rwałem, nawet się nie skrzywił!

Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz

POMOCNE NARZĘDZIA CHIRURGICZNE


ANATOMIA CZASZKI


PIERWSZY KROK: SIEDŹ PRAWIDŁOWO


ZASADY STOSOWANIA ZNAKÓW I SYGNAŁÓW BEZPIECZEŃSTWA




Liczba i umiejscowienie znaków i sygnałów bezpieczeństwa powinno być uzależnione od wielkości terenu, na którym są one stosowane oraz od rodzajów i poziomu występujących zagrożeń.
Znaki zakazu, ostrzegawcze, nakazu, ewakuacyjne i informacyjne powinny być stosowane jako znaki stałe.



Stosowane w zakładzie pracy znaki i sygnały bezpieczeństwa powinny być odpowiednio czytelne, widoczne i słyszalne. Ich czytelność, widoczność i słyszalność nie może być zmniejszana przez:
umieszczenie zbyt wielu znaków lub sygnałów blisko siebie, jednoczesne stosowanie dwóch sygnałów świetlnych, które mogą być łatwo pomylone, stosowanie sygnału świetlnego blisko innego źródła światła, używanie jednocześnie dwóch sygnałów dźwiękowych, stosowanie sygnałów dźwiękowych przy zbyt dużym natężeniu hałasu otoczenia, zastosowanie nieodpowiedniego wzoru znaku, niewystarczającą liczbę znaków lub sygnałów oraz ich nieodpowiednie umiejscowienie, niezadowalający stan techniczny lub nieprawidłowe funkcjonowanie urządzeń sygnalizacyjnych.

Jeśli zdolność słyszenia lub widzenia pracowników jest ograniczona, w szczególności w związku ze stosowaniem środków ochrony indywidualnej, znaki i sygnały bezpieczeństwa powinny być dostosowane do możliwości percepcyjnych pracowników.


Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz