Prekursorem użycia
implantów bikortykalnych w implantologii stomatologicznej był włoski chirurg,
dr Dino Garbaccio. Szukał on rozwiązania w mniejszym stopniu zależnego od
poprawnej osseointegracji implantu, tak skomplikowanej w przypadku implantów
tradycyjnych a priorytetem dla dr Garbaccio było stabilne kotwiczenie wszczepu
w kości kortykalnej, charakteryzującej się odmienną niż część gąbczasta strukturą.
Pozwalało na niemal natychmiastowe wykonanie wszczepu. Stąd też wzięła się
popularna nazwa implantów bikortykalnych, często określanych jako implanty w 3
dni.
Sylwia Drobik, Paulina
Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz