PROBLEMY, KTÓRE MOGĄ WYSTĄPIĆ W TRAKCIE LECZENIA ORTODONTYCZNEGO

Zdecydowanie najczęstszy problem u pacjentów użytkujących aparaty stałe powstający na skutek nieprawidłowego oczyszczania zębów, czyli od zalegającej płytki nazębnej to próchnica. Najwięcej ubytków takich pojawia się w miejscach wokół zamków aparatów, w przestrzeniach międzyzębowych oraz w okolicach pierścieni. Wszędzie tam, gdzie najtrudniej jest dotrzeć szczoteczką. Zalegająca płytka nazębna zanim doprowadzi do powstania ubytku, powoduje miejscowe odwapnienie/demineralizację szkliwa.

Stan zapalny dziąseł powstaje podobnie, na skutek niedostatecznej higieny za sprawą zalegającej płytki nazębnej. Niedokładne pod zamkami aparatu oraz niekiedy zbyt duże siły przemieszczające zęby mogą prowadzić do przerostu i rozpulchnienia dziąseł. Dodatkowe elementy aparatu mogą również podrażniać błonę śluzową policzka lub podniebienia powodując urazy.

Kolejny problem to resorpcja (zanik) korzeni zębów. Stopniowa utrata tkanek korzeni zębów wynikająca prawdopodobnie na skutek zbyt dużych sił ortodontycznych przykładanych do zębów. Może być związana z niedoborami wapnia w organizmie. Najczęściej niedobory wapnia występują u dzieci.

Dalej – recesja dziąseł. Polega na obniżeniu linii dziąsła i osłonięcia szyjki i korzenia zęba. Powstaje na skutek mechanicznego uszkodzenia tkanek otaczających ząb, czyli przyzębia z powodu zbyt silnych sił przemieszczających zęby, lub z powodu ciągłych stanów zapalnych wywołanych niedostateczną higieną. Obniżenie dziąsła może nastąpić również w wyniku nieprawidłowego szczotkowania zębów, lub używania zbyt twardej szczoteczki. Recesje dziąseł prowadzą do uszkodzenia warstwy szkliwa i cementu korzeniowego powodując bolesną nadwrażliwość.

Zapalenie błony śluzowej – najczęściej o charakterze grzybiczym, pojawia się w większości u osób z ruchomymi aparatami ortodontycznymi w wyniku długotrwałego kontaktu płyty aparatu z podniebieniem oraz jego nieprawidłowym czyszczeniem.

Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz