MIKROFLORA KANAŁÓW KORZENIOWYCH

Według badań około 150 różnych mikroorganizmów może zasiedlać kanały korzeniowe. Zasiedlanie kanałów przez bakterie jest utrudnione w zębach zdrowych, ze względu na odizolowanie ich od pozostałego obszaru jamy ustnej grubymi warstwami twardych tkanek, takich jak szkliwo i zębina. Kanały oraz komora zębów są w warunkach fizjologicznych obszarami sterylnymi, infekcja drobnoustrojami następuje zwykle poprzez rozległy proces próchnicowy, nieszczelne wypełnienia, przez które wnika ślina, czy uraz, które prowadzą do zapaleń miazgi oraz jej obumarcia. Najłatwiejsza dla bakterii jest inwazja w przypadku urazów z odsłonięciem miazgi, przy uszkodzeniach bez odsłonięcia miazgi mikroorganizmy mogą wnikać do komory zęba poprzez kanaliki zębinowe. Zakażenie może także nastąpić przy zniszczeniu struktur kostnych w obrębie 

wierzchołka korzenia zęba.

 

Bakterie zakażające kanały korzeniowe oddziałują na siebie wzajemnie; szansa na przeżycie pojedynczego gatunku jest niewielka, natomiast przy współistnieniu kilku grup mikroorganizmów ich ilość znacznie wzrasta. Ma to związek ze składnikami odżywczymi, hamowaniem fagocytozy, np. w wyniku zapobiegania opsonizacji, czy niszczenia fagocytów, wydzielaniem czynników wzrostu oraz hormonów, zmniejszaniem miejscowego stężenia tlenu i odczynu pH oraz potencjału redox. mechanizmy te ułatwiają przeżycie patogenom względnie i bezwzględnie beztlenowym. Podczas zakażeń zmianie ulega mikroflora – początkowo dominują bakterie Gram-dodatnie, szacuje się, że po około trzech miesiącach od początku infekcji w kanale obecne są prawie wyłącznie beztlenowe bakterie Gram-ujemne.

Do bakterii izolowanych najczęściej z zakażonych kanałów korzeniowych oraz ropni pochodzenia odzębowego należą bakterie wytwarzające czarne barwniki, krętki, enterokoki, streptokoki, bakterie z rodziny Actinomyces i Lactobacillus oraz grzyby z rodziny Candida.

Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz