Hipodoncja, to w
odróżnieniu od hiperdoncji schorzenie polegające na braku zębów. O hiperdoncji
mówimy jeśli zęby nie wykształcą się naturalnie – hiperdoncją nie będzie więc
taki stan gdy pacjentowi brakuje kilku zębów w skutek ich utracenia (wyrwania
lub wypadnięcia).
Schorzenie to jest
dużo większym utrudnieniem niż hiperdoncja – o wiele łatwiej jest bowiem
nadmiarowe zęby usunąć niż uzupełnić braki w zębach wynikające z hipodoncji.
Hipodoncja jest schorzeniem wrodzonym – nie można jej nabyć. Chorowanie na
hipodoncję wiąże się z wieloma problemami – są to zarówno problemy o podłożu
funkcjonalnym (utrudnione przeżuwanie pokarmów) jak i psychicznym czy w
zasadzie estetycznym.
Hipodoncja najczęściej
dotyczy zębów górnych, jednak nie jest wykluczona w przypadku dolnej szczęki.
Zazwyczaj u pacjentów z hipodoncją stwierdza się również inne choroby, głównie
genetycznie, najczęściej jest to zespół Downa.
Sylwia Drobik, Paulina
Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz