KOFERDAM

Wbrew pozorom koferdam nie jest nowym wynalazkiem, stosowany od XIX wieku, a wynalazł go dentysta z Nowego Jorku, Sanford Barnum. Był to rok 1864.

Współczesny koferdam to arkusz gumy rozpięty na ramce, szczelnie okalający leczony ząb, dzięki któremu lekarz dentysta może zabezpieczyć leczony ząb głównie przed dostępem wilgoci. 

Koferdamu najczęściej używa się podczas leczenia kanałowego zębów, jednak coraz więcej stomatologów wspomaga się nim przy innych zabiegach, np. stomatologii zachowawczej, protetyce. Umożliwia on przede wszystkim utrzymanie suchości w okolicy zębów, które są leczone, co jest niezwykle ważne podczas opracowywania kanałów zębowych. Ponadto koferdam stanowi barierę chroniącą przed dostaniem się drobnoustrojów zawartych w ślinie do zęba, aby z leczonego zęba bakterie nie przedostawały się w głąb gardła za migdały, oraz do kieszonek dziąsłowych, jak również zabezpiecza pacjenta przed powstaniem urazów jamy ustnej i by małe narzędzia endo nie wpadły do gardła podczas leczenia także płyn dezynfekujący kanały.

Używanie koferdamu zapewnia lekarzowi lepszą widoczność oraz dostęp do zębów dzięki odsunięciu języka, policzków oraz warg od pola operacyjnego. Ma to znaczny wpływ na skuteczność i dokładność zabiegu.

Pacjent, który nie jest przyzwyczajony do koferdamu, może początkowo odczuwać pewien dyskomfort. Może mieć także problemy z przełykaniem śliny – w takim wypadku stomatolog użyje ślinociągu. Koferdam nie przeszkadza w oddychaniu, choć przy jego stosowaniu możliwe jest tylko oddychanie przez nos. Dlatego jeśli pacjent ma katar, powinien poinformować o tym stomatologa. Koferdam nie utrudnia komunikacji z lekarzem.

Koferdam składa się z:

– Płachty gumy – lateksowej lub silikonowej – o wymiarach ok. 15×15 cm. Produkuje się płachty w różnych kolorach oraz o różnych grubościach.

– Metalowej lub plastikowej ramki, która umożliwia rozciągnięcie płachty gumy.

– Metalowych klamer, służących do mocowania gumy na zębach.

– Kleszczy, czyli szczypiec do mocowania klamer na zębie.

– Dziurkacza, którymi wycina się w gumie otwory na poszczególne zęby.

WAŻNE: Stomatolodzy najczęściej stosują płachty gumy lateksowej, dlatego pacjent uczulony na latekst powinien poinformować o tym fakcie lekarza. W takim wypadku użyta zostanie guma bezlateksowa (silikonowa).

Sylwia Drobi, Paulina Mintzberg-Wachowicz