1. Opuchnięcia twarzy i policzków spowodowane obrzękiem gruczołu
ślinowego przyusznego.
2. Sucha, spękana skóra spowodowana odwodnieniem.
3. Popękane naczynka krwionośne w
obrębie gałek ocznych z wysiłku podczas wymiotów.
4. Trudno gojące się afty i ubytki
błony śluzowej.
5. Spierzchnięte, nawet poranione
wargi, stan zapalny kącików ust.
6. Blady język na powierzchni
grzbietowej przez niedobory żywieniowe (głównie niedobory żelaza, kwasu
foliowego, witaminy B)
7.Zanik brodawek nitkowatych
języka i pojawienie się na nim gładkich plam.
8. Recesje dziąseł.
9.Ubytki klinowe.
10. Podrażnienie przełyku, zgaga,
refluks. Problemy gastryczne.
11. Erozje szkliwa spowodowane
kwaśną treścią żołądkową napływającą do jamy ustnej podczas wymiotowania.
12. Kwasy jako czynnik chemiczny
niszczy strukturę zębów, powodując nadżerki szkliwa.
13. Abrazje spowodowane
uszkodzeniem mechanicznym szkliwa, związanym z mocnym szczotkowaniem zębów po
wymiotach.
14. Zmiany szkliwne, nadwrażliwość
spowodowana stosowaniem past o wysokim RDA w celach wybielających podczas
trwania choroby.
Sylwia
Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz