Ze względu na
to, że środki ochrony indywidualnej bardzo często wywołują u użytkowników
uczucie dyskomfortu, konieczność ich noszenia przez cały czas trwania zmiany
roboczej może powodować negowanie przez pracowników przydatności tych środków.
W
rzeczywistości narażenie na czynniki niebezpieczne i szkodliwe występuje często
jedynie przy wykonywaniu niektórych czynności zawodowych (np. podczas obsługi
maszyn) lub w określonych pomieszczeniach (np. narażenie na hałas lub pyły przy obsłudze linii technologicznych) i są krótkotrwałe.
Rozwiązaniem tego problemu jest wprowadzenie i oznakowanie stref zagrożenia, w
których pracownicy zobowiązani są do stosowania środków ochrony indywidualnej,
przy wykonywaniu określonych czynności zawodowych.
W Unii
Europejskiej minimalne wymagania dotyczące stosowania barw i znaków
bezpieczeństwa określa Dyrektywa 92/58/EWG w sprawie minimalnych wymagań dla
zapewnienia znaków bezpieczeństwa i/lub higieny pracy. Postanowienia tej
dyrektywy zostały przeniesione do prawa polskiego na mocy rozporządzenia w
sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
Sylwia Drobik, Paulina
Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz