sobota, 24 czerwca 2017

KAWITACJA (łac. cavitas – jama, pustka)



Zjawisko fizyczne wywołane zmiennym ciśnieniem obserwowanym w cieczy, czyli gwałtowna przemiana fazy ciekłej w gazową pod wpływem zmniejszonego ciśnienia. Powstaje pod wpływem fal akustycznych, czyli dźwięku. Podczas zjawiska kawitacji w szybkim tempie powstają, wzrastają i zanikają pęcherzyki pary danej cieczy, najczęściej wody.
 
Aby można było mówić o kawitacji to dźwięk (czyli nasze fale akustyczne) musi przekroczyć pewną wartość progową natężenia ultradźwięków. Przez specjalistów wartość ta nazywana jest progiem kawitacji, którego wartość zależy od:
• rodzaju cieczy, w której zachodzi zjawisko (m.in. jej gęstości),
• częstości fal (fale akustyczne/dźwiękowe ze względu na ich częstość możemy podzielić na infradźwięki – poniżej 15 Hz, dźwięki słyszalne – od 15 Hz do 20 kHz, ultradźwięki – powyżej 20 kHz oraz hiperdźwięki – powyżej 1010 Hz)
• obecności w obserwowanej cieczy zanieczyszczeń,
• obecności w rozpuszczonej cieczy pęcherzyków gazu (czyli tzw. zarodków kawitacyjnych).


Kawitację stosuje się w celu lepszego i efektywniejszego oczyszczania powierzchni, materiałów, poprawy intensywności procesów mieszania (np. przyśpieszenie reakcji chemicznych czy też wytwarzanie emulsji). Dlatego w bardzo dokładnym opracowaniu kanałów korzeniowych podczas zabiegów endodontycznych możemy zaobserwować wykorzystywanie tego zjawiska.

Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz