MIKROGNACJA

Mikrognacja szczęki, inaczej mikrognatyzm lub hipoplazja szczęki, to jedna z wad szkieletu czaszkowo-twarzowego. Przyczyną jej wystąpienia może być uraz wewnątrzmaciczny. Mikrognacja towarzyszy też zespołom uwarunkowanym genetycznie (np. zespołowi Crouzona). Objawy tej wady widoczne są na twarzy (np. pogłębione fałdy nosowo-wargowe, zapadnięcie wargi górnej), u pacjenta można też stwierdzić nagryz odwrotny.

Przyczyną wystąpienia mikrognacji u noworodka może być uraz wewnątrzmaciczny działający podczas życia płodowego. W takim przypadku do 1. roku życia dziecka wada zazwyczaj niweluje się samoistnie.

Mikrognacja często występuje w zespołach genetycznie uwarunkowanych, takich jak:
zespół Crouzona,            
zespół Aperta  
achondroplazja.

Może być ona także wynikiem wcześnie powstałych urazów lub w przypadku niepomyślnego leczenia operacyjnego osób, u których występuje całkowity rozszczep szczęki. Protruzja dwuszczękowa i mikrognacja to dwie zupełnie odrębne jednostki chorobowe.

Jeżeli chodzi o sytuację wewnątrzustną, głównym powodem wizyty w gabinecie stomatologicznym jest ujemny nagryz poziomy w obrębie zębów siecznych (inaczej mówiąc nagryz odwrotny). Nie oznacza to nic innego jak ustawienie dolnych zębów przednich przed górnymi w pozycji zwarciowej (podczas zagryzania). W wyniku zmniejszenia liczby punktów zwarcia czynność żucia jest upośledzona.
Przy deformacjach szczęki lub żuchwy jest obecna pogorszona pneumatyzacja zatok szczękowych i wąskie przewody nosowe, które wymuszają mieszany, ustno-nosowy tor oddychania, który dodatkowo może powodować inne wady ortodontyczne.

Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz