Ergonomia to
nauka badająca relacje pomiędzy człowiekiem a elementami obecnymi w procesie
wykonywanej przez niego pracy, z gr. ergon = praca, a nomos = prawo.
W celu ograniczenia
napięcia mięśni opracowano klasy podparcia – pomagają one utrzymać precyzję
ruchów na wysokim poziomie.
Wyróżnia się pięć stopni podparcia, zależnie od zaangażowanych w
nie części ciała:
• I stopień – to podparcie palców o części jamy ustnej
• I stopień – to podparcie palców o części jamy ustnej
• II stopień – stanowi podparcie
dłoni i nadgarstka o części twarzy pacjenta
• III stopień – jest to podparcie
łokci, np. o własny tułów, oparcie fotela lekarza
• IV stopień – obejmuje podparcie
tułowia, miednicy i ud
• V stopień – jest to podparcie
stóp o podłogę.
Racjonalne
wykorzystanie możliwości ruchu kończyn w pracy przy pacjencie pozwala na
ograniczenie zużycia energii, a co za tym idzie na zmniejszenie zmęczenia
mięśni w trakcie wykonywania zabiegów.
W ergonomicznej pracy stomatologa wyróżnia się pięć klas ruchów:
• Klasa I – ruch palców,
• Klasa II – ruch palców i nadgarstka,
• Klasa III – ruch palców, nadgarstka i łokcia,
• Klasa IV – ruch całego ramienia,
• Klasa V – ruch ramienia i tułowia
Sylwia Drobik, Paulina Mintzberg-Wachowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz